اثربخشی یکپارچه سازی حسی بر روابط اجتماعی کودکان اوتیستیک شهر ایلام

هدف پژوهش کاربردی و شبه آزمایشی حاضر بررسی تأثیر یکپارچه سازی حسی بر بهبود روابط اجتماعی، ارتباط کلامی، مهارت در تقلید، یکپارچگی حواس و علائم خاص اوتیسم کودکان اوتیستیک بود. جامعه آماری کلیه ی دانش آموزان اوتیستیک 6 تا 11 ساله شهر ایلام بوده که به علت تعداد کم نمونه، نمونه گیری از نوع دسترس بوده و 9 دانش آموز جامعه مذکور (6 پسر و 3 دختر با پایه تحصیلی پیش دبستانی، آمادگی مقدماتی و تکمیلی) نمونه را تشکیل دادند. ارزیابی پیش آزمون برای آزمودنی ها با استفاده از فرم ارزیابی یکپارچگی حسی انجام شد. برنامه ی درمانی به مدت 3 ماه و نیم، هفته ای 2 بار، 14 جلسه (ماساژ سر و صورت و تحریکات لمسی) و 14 جلسه (تمرینات یکپارچه سازی حسی) و هر جلسه به مدت 50 دقیقه و 4 تمرین به صورت گروهی در زنگ های تفریح به مدت 10 دقیقه با 9 کودک اجرا گردید. پس از اتمام مداخلات، از همه ی آزمودنی ها به کمک ابزار یاد شده پس آزمون به عمل آمد. یافته های پژوهشی نشان داد که مداخلات درمانی: ماساژ سر و صورت و تحریکات لمسی، تمرینات یکپارچه سازی حسی و تمرینات گروهی تأثیر معنی داری در بهبود روابط اجتماعی، ارتباط کلامی، مهارت در تقلید، یکپارچگی حواس و کاهش علائم خاص کودکان اوتیستیک شهر ایلام داشته است. کلید واژه ها: یکپارچه سازی حسی، روابط اجتماعی